YAY, verkiezingsdag! Deze dag wordt er niet gewerkt, maar staat de hele dag de televisie aan en zap ik tussen Politiek24, AT5, RTL nieuws en Nederland1. Er is de hele dag natuurlijk eigenlijk niets te melden, maar de sfeer is prachtig. Eindelijk zijn we allemaal even bezig met dat wat ertoe doet: bijdragen aan een beter Nederland. Al is het dan maar door te stemmen, het is mooi dat in ieder geval op één dag iedereen kleur bekent. Het mooiste is natuurlijk de aanloop naar de verkiezingen. Normaal zijn de gemeenteraadsverkiezingen een beetje een slap aftreksel van de landelijke, maar dit jaar gaf de PvdA er een pittige zwaai aan door het kabinet te laten vallen. Het gaat daarom nu niet alleen om het kiezen van een nieuwe gemeenteraad, het is meteen een generale repetitie voor de landelijke verkiezingen in juni. De grote vraag is hoe de politici de mensen echt gaan bereiken de komende maanden en hun boodschap geloofwaardig gaan overbrengen. Aan dat bereiken valt nog wel een en ander te verbeteren. De grote toevoeging deze verkiezingen wordt gevormd door de aanwezigheid van Twitter en andere sociale netwerken. Hier wordt nog maar beperkt gebruik van gemaakt en dan ook nog behoorlijk ongecoordineerd. Zo werden de debatten bijvoorbeeld uitgebreid gevolgd en door velen van commentaar voorzien op Twitter, maar was er geen partij die dit georganiseerd aanpakte naar mijn weten. Met zijn allen meepraten met #debat of #verkiezingen, het gaf een hele nieuwe en buitengewoon interessante dimensie aan de verkiezingsstrijd waar de partijen geen enkele bijdrage aan geleverd hebben. Ik had best het debat willen volgen met gelijkgestemden (lees in mijn geval: D66-stemmers), maar had hier nu niet de mogelijkheid toe. Ook ging ik de kandidaat die ik aangeraden had gekregen via een stemwijzer volgen op Twitter, maar hoorde daar vervolgens helemaal niets van. Ik hoef niet te horen waar mijn kandidaat een broodje eet en waar hij die vervolgens weer uitpoept, maar ben wel benieuwd naar wat hij nou voor me gaat doen. Nog een gemiste kans als je het mij vraagt. Het is nog steeds zoeken voor de kiezer naar relevante informatie, terwijl dit allang niet meer nodig is. Het is niet zo vreemd dat degene die het hardst schreeuwt de meeste aandacht krijgt, terwijl er zoveel betere en meer constructieve manieren zijn om de kiezers te bereiken. De partij die het best gebruik weet te maken van sociale netwerken zou daar weleens een groot voordeel uit kunnen halen. Zolang het tenminste echt over de boodschap gaat, helder, duidelijk en professioneel. We hebben toch wel iets geleerd van de Amerikaanse verkiezingen? Laat de strijd voor de aankomende verkiezingen maar beginnen, ik heb er zin in!