Het vergaan van de wereld blijkt een populair thema in films, televisieseries en boeken. Ook in The Road is de wereld toe aan zijn laatste dagen. We volgen de overlevingsstrijd van een jongen en zijn vader op een aarde die langzaam sterft. De mensheid is er niet beter op geworden: de overlevenden strompelen voort, zoekend naar een beter bestaan, of hebben zich verenigd in gewelddadige bendes. Terugkerend thema is het dilemma hoever een mens mag gaan in de wil tot overleven. De grenzen van goed en kwaad worden opgerekt of zelfs opnieuw gedefinieerd. De jongen speelt hierin de rol van het geweten, de vader laat zich leiden door een oersterke overlevingsdrang. The Road is weliswaar mooi gefilmd, maar tegelijkertijd erg donker, kil en bovenal deprimerend. Niet een film die bij een opkomend lentegevoel past. De timing van het uitbrengen van deze film maakt mijn oordeel dus negatiever dan verdiend. Hoewel het een indrukwekkende film is, heb ik na een lange winter behoefte aan wat positievers met meer licht en kleur.