Deze week was een belangrijke week voor de kandidaten, want iedereen die bij de laatste tien zit mag mee op de Idols-tour aankomende zomer. Een belangrijke manier dus om in de kijker te blijven als dit circus over is en alle aandacht uitsluitend nog naar de winnaar gaat. Nog voordat de laatste tien bekend waren was al een veel gehoorde kritiek dat dit niet de beste tien zouden zijn. De uitschakeling van Paige Miles deze week is echter niet meer dan terecht. De afgelopen weken presteerde ze matig en dat werd afgestraft door het publiek toen het deze week niet beter werd. Wel snap ik wat er bedoeld wordt met de twijfelachtige kwaliteit van de laatste tien. Werd er bij de start nog gesproken over het uitzonderlijk hoge niveau van de dames in de race dit jaar, nu zijn er nog maar vier over naast zes heren. Van die zes heren zijn er twee hooguit matig, van de vier dames voldoet met name Katie Stevens niet aan de criteria van 'uitzonderlijk hoog niveau'. Soms vraag ik me weleens af of de kandidaten niet iets meer gecoacht zouden kunnen worden in hun persoonlijke ontwikkeling en daarmee in hun liedjeskeuze. Dit is immers iedere week een heet hangijzer en kost grote talenten soms de kop. Lily Scott is hier het meest duidelijke voorbeeld van. Ook Didi Benami heeft hier last van. Na een schot in de roos vorige week zat ze er deze week flink naast met haar keuze, iets wat haar totaal in verwarring bracht. Iets waar ze ook niet zo volwassen op reageerde overigens, wat mij een iets minder grote fan maakte. Crystal Bowersox was vanaf het begin al een grote kanshebber en bewees deze week weer met kop en schouders boven de rest uit te steken. Ze lijkt weliswaar nog steeds volkomen misplaatst binnen het programma, wat haar af en toe een wat verveelde of arrogante uitstraling geeft, maar als ze zich daar iets meer van bewust wordt is ze onbetwist de winnaar. We gaan verder met tien kandidaten.