(Her)ontdekt in 2013

Was in 2012 lomografie nog één van de ontdekkingen met mijn Diana F+, in 2013 kwamen er talloze camera's bij en werd lomografie een vast onderdeel van mijn bezigheden. Verder was 2013 een jaar waarin zowel door Europa als door Amerika gereisd werd, en er weer de nodige films, muziek en boeken langskwamen. Daarbij was er vooral hernieuwde waardering voor oude bekenden. Dit levert een mooi lijstje met (her)ontdekkingen op, de (her)ontdekkingen van 2013:

Cross Processing



Ooit zal iemand per ongeluk zijn diarolletje in C41 hebben laten ontwikkelen, de chemicaliën die bedoeld zijn voor negatief film. En ooit zal iemand heel positief verrast zijn geweest door de extreme resultaten die dit op kan leveren. Nu doen we het in ieder geval bewust en experimenteren we er massaal op los met allerlei soorten diafilm. Het is nog lang niet gemakkelijk om echt een mooi resultaat te krijgen, maar juist die uitdaging maakt het spannend. Want soms, dan haal je je foto's op en dan zit er dat ene fantastische plaatje bij waarop kleuren, contrasten en andere effecten precies kloppen. Om vervolgens geen idee te hebben hoe dat zo gelukt is.

Warschau



Niet de meest voor de hand liggende stad om te bezoeken, maar wel meer dan de moeite waard. In Warschau ligt de geschiedenis op straat, is deze nog ongepolijst onderdeel van het dagelijks leven. De rauwe overblijfselen van oorlog en communisme zijn zowel zichtbaar als voelbaar, maar tegelijkertijd wordt er ook flink geïnvesteerd in moderne nieuwe architectuur. Een dynamische, optimistische stad in opmars die je eigenlijk moet gaan zien voordat alle ruwe kanten zijn gladgestreken.

J.D. Salinger

Het begon al eerder met het herlezen van The Catcher In The Rye, waar ik zwaar van onder de indruk raakte. Dit jaar kwam J.D. Salinger opnieuw bij mij in het vizier door het zien van de documentaire Salinger in de Arclight in Los Angeles en het verschijnen van de gelijknamige biografie. Al was er duidelijk heel veel aan te merken op J.D. Salinger als persoon, ik raakte nog meer geïntrigeerd dan ik al was. Vervolgens las ik Nine Stories, één van de weinige boeken die Salinger uitgegeven heeft naast The Catcher. Al deden de verhalen me inhoudelijk weinig, ik vond ze meer dan meesterlijk geschreven. Ik kan dan ook niet wachten totdat de tot nu toe ongepubliceerde teksten van Salinger uitgegeven gaan worden.

Plants vs Zombies

Eindelijk kwam dan de opvolger van deze hit die ik op drie platformen meerdere keren uitspeelde. Aanmerkelijk lastiger dan het eerste deel, maar daarom niet minder leuk. Hier ga ik nog lang plezier van hebben.

Muse

Zondermeer het beste concert wat ik dit jaar zag: Muse in Ziggodome was de perfecte combinatie van muzikaal en visueel spektakel. Ook op Blu-ray komt dit concert prima tot zijn recht. Bijzonder jammer is wel de manier waarop deze Blu-ray is uitgegeven: zo'n kartonnen cd-hoesje met twee schijfjes is in deze tijd echt te mager.

History

De naam van deze zender doet vermoeden dat hier enkel documentaires of anderszins educatieve historische programma's te zien zijn. Het grote succes van deze zender komt echter uit een andere hoek, namelijk die van de reality. Het afgelopen jaar genoot ik van Pawn Stars, American Restoration, Storage Wars en Counting Cars. Van allemaal heb ik heus ergens wel een keer wat opgestoken, maar het is vooral hele ontspannen televisie waar je uren naar kunt kijken.

Instant fotografie

De polaroid ken ik eigenlijk vooral uit de cafés, waar kleine Pakistaanse(?) mannen met de verkoop van rozen en polaroidfoto's de kost probeerden te verdienen. Ik weet niet of dit nog steeds gebeurt, je zou denken dat met de komst van de camera's in iedere telefoon dit een uitstervend iets zou zijn. In de Lomografie is de instant fotografie echter in opmars: zowel voor LC-A / Wide en de Diana F+ is er een instant achterkant beschikbaar waarmee je je camera omtovert tot een Instant Camera. Het is geen gemakkelijke manier van fotograferen, maar juist doordat de foto er direct uitkomt wel een hele fijne afwisseling naast het fotograferen op film die eerst ontwikkeld moet worden. Met kerst kreeg ik de dit jaar uitgekomen Fuji Instax Neo Classic, die ik nog uitgebreid uit ga proberen. Wordt vervolgd.

Het beste van 2013: Televisie

Het afgelopen jaar hebben we in verhouding veel comedy gekeken. Deels kwam dit door tijdgebrek, maar daarnaast is het ook heerlijk ontspannend tijdverdrijf. Verder was het vooral het jaar waarin Game of Thrones van successerie naar megahype ging en we op de valreep verrast werden door een Nederlandse kwaliteitsserie. Ook dit lijstje in willekeurige volgorde:

The Goldbergs

Op het eerste gezicht de zoveelste serie over een 'All American Family', maar al snel blijkt dit slechts de buitenkant. De serie is losjes gebaseerd op de jeugd van de maker en staat bol van de zelfspot. Gesitueerd in de jaren '80 is het een feest van herkenning voor iedereen die zelf opgroeide in deze jaren. Inclusief cassettebandjes, grote kleurige oorbellen en beenwarmers. Grappig is dat er op het einde af en toe stukjes home-made video langskomen van de oorspronkelijke familie Goldberg.

House of Cards

Deze serie over de Amerikaanse politiek levert hypnotiserende televisie op. Macht en corruptie voeren de boventoon en het vreemde is dat ik ergens ook nog hoopte dat de hoofdpersoon, een meesterlijke rol van Kevin Spacey, er mee weg zou komen. Niet goed voor het mensbeeld dus, maar wat een meeslepend drama. In februari komt seizoen twee, dat Netflix net als het eerste seizoen in één keer online zal zetten.

Game of Thrones

De enige serie waar ik voor thuis bleef het afgelopen jaar, wekenlang elke maandagavond op HBO NL. The Red Wedding was wellicht de meest schokkende episode in een grote serie ooit en doet je afvragen wat er nu nog kan komen. We gaan het zien vanaf maart 2014 als een nieuw seizoen van Game of Thrones van start gaat.

How I Met Your Mother

Eindelijk is het dan zover: het seizoen waarin we de moeder te zien krijgen waar al acht seizoenen naartoe gewerkt werd. Het gehele seizoen speelt zich af in de dagen voor de bruiloft van Barney en Robin, een best gewaagde keuze die heel goed uitpakt. We zijn er nog niet helemaal doorheen, maar dit laatste seizoen verdient zeker nu al een plaats in dit lijstje. Barney is weer legendarisch en al weten we dan nu wie de moeder is, het blijft spannend hoe het nu echt afloopt met de vriendengroep.

The Big Bang Theory

Terug van weggeweest, want in het vorige seizoen waren we bijna afgehaakt. Het lijntje tussen leuk en te flauw voor woorden blijkt af en toe toch wel heel dun. Sheldon is weer als vanouds onhebbelijk en Amy vult zijn verhaallijn heerlijk aan. Dat de rest een beetje als behang dient, daar kan ik prima mee leven.

The Sound of Music

Live op de Amerikaanse televisie met Carrie Underwood in de hoofdrol als gouvernante Maria. Bij een dergelijke legendarische cult film natuurlijk vragen om een berg kritiek, en die was er ook, maar ik heb genoten. Af en toe was het wel even schakelen omdat ze de oorspronkelijke musical als basis hadden genomen in plaats van de wereldberoemde film, maar dit vond ik uiteindelijk vooral een plus. De kritiek dat Carrie geen briljant actrice is kan ik ergens wel onderschrijven, maar het heeft mij niet gestoord. Het was een knappe productie met een hoog nostalgisch gehalte. Een must see voor elke Sound of Music fan.

Penoza

Wat een groot deel van Nederland al lang wist weten wij nu ook: Penoza is een fantastische serie. In krap anderhalve dag keken we het hele eerste seizoen weg en het tweede seizoen ligt al op ons te wachten. Met name Monic Hendricx is fantastisch als hoofdpersoon Carmen. Beste serie die ik ooit op de Nederlandse televisie zag.

Het beste van 2013: Films

Het einde van het jaar nadert en ook ik waag me weer aan het maken van lijstjes. Niet omdat ik het beter weet of de beste smaak zou hebben, maar omdat ik het leuk vind om terug te kijken op al het goede, mooie en leuke dat we gezien, gelezen en ervaren hebben in het afgelopen jaar. Persoonlijke lijstjes dus, om te beginnen met films waarvan ik genoten heb. In willekeurige volgorde:

Lee Daniels' The Butler

Niet alleen het prachtige verhaal over de butler die diende onder vele presidenten, maar tegelijkertijd een indrukwekkend overzicht van een stuk Amerikaanse geschiedenis. Groots, meeslepend en Oscarwaardig.

Instructions not included

Deze Spaanstalige Mexicaanse film was afgelopen zomer een megahit in Amerika. Het verhaal over de losbandige Valentin die op een dag een kind in zijn schoot geworpen krijgt van een van zijn vele oude liefdes, weet alle emoties wel zo'n beetje te raken. De humor is niet altijd helemaal mijn kopje thee, maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door de keren dat het ook voor mij vol in de roos was. Onbegrijpelijk dat deze in Nederland het grote publiek nog niet gevonden heeft.

Rush

Het verhaal over de rivaliteit tussen Fomule 1 coureurs James Hunt en Niki Lauda. Ondanks dat ik wel ongeveer wist wat er ging gebeuren, toch spannend en meeslepend. Chris Hemsworth als James Hunt is goed, Daniel Brühl als Niki Lauda is fenomenaal. Hij weet in de rol van de arrogante, onhebbelijke Lauda toch sympathie te winnen en te ontroeren.

The World's End

Zonder enige voorkennis het leukst: van een verhaal over mannen en vriendschap naar een bizar avontuur waarin over de top nog maar het begin is.

The Great Gatsby

Nee, Leonardo Dicaprio was wellicht niet de beste keuze om een zonderlinge, teruggetrokken rijkaard te spelen, maar daar kon hij ook niets aan doen. The Great Gatsby blijft een prachtig verhaal, en de 2013 verfilming zorgt voor bijpassend visueel spektakel. De schitterende art deco stijl draagt hier zeker aan bij.

The Conjuring

Eigenlijk hou ik helemaal niet van horrorfilms. Ik vind ze vaak ranzig en het voortdurende schrik-effect maakt me vooral onrustig. The Conjuring daarentegen leverde het bewijs dat het ook anders kan: oprecht doodeng, maar zonder dat het inboet op het verhaal. Inplaats van dat ik weg wilde kijken bleven mijn ogen aan het scherm gekluisterd. Zondermeer de griezeligste film die ik ooit zag