www.flickr.com

zaterdag 27 december 2014

Het beste van 2014: Televisie

Het was een heerlijk televisiejaar met te veel goede series om bij te kunnen houden. Keuzes, keuzes dus. Het meest onder de indruk was ik van oude bekenden die na wat mindere seizoenen krachtig terugkwamen. En natuurlijk was er ook die ene nieuwe serie die alle andere nieuwe series naar de achtergrond verdreef. Het beste van 2014 op televisiegebied, in willekeurige volgorde:

Homeland seizoen 4


Is er nog wel een Homeland mogelijk na het afscheid van Brody aan het einde van seizoen 3, dat was de vraag waarmee velen aan dit seizoen begonnen. Het antwoord is ja, volmondig ja. Homeland seizoen 4 heeft eindelijk weer de onderhuidse spanning die het eerste seizoen zo indrukwekkend maakte. Carrie blijkt wederom een interessant genoeg karakter te zijn om een compleet seizoen te kunnen dragen. Dat de laatste aflevering dan wat aan de matte kant blijkt, het zij ze vergeven. Wat er met Dana Brody is gebeurd komt overigens nergens ter sprake, en eerlijk gezegd: who cares.

Derek seizoen 2


Zelden heeft televisie mij zo ontroerd als de serie Derek. Al gaat Ricky Gervais ook in deze rol weer behoorlijk op het randje zitten, hij weet mij in deze rol als bejaardenhulp echt te raken. Soms schuurde het, soms werd ik tot tranen geroerd en bovenal was het vaak enorm grappig. Helaas heb ik (nog) geen berichten over een nieuw seizoen kunnen vinden. Wel over een special die net voor kerst uitgezonden zou zijn. Deze heb ik dus nog om naar uit te kijken.

Gotham


Met enige terughoudendheid begon ik aan deze serie, het leek me vooral iets voor echte comic fans. Na een goede twintig minuten was ik echter al helemaal om: Gotham is een prachtig gemaakte serie voor een breder publiek dan enkel comic book lezers. Gotham laat de beginjaren van Batman zien: de dood van Bruces ouders, het verval van de stad en het gevecht dat de politie hiertegen levert. Er worden door de afleveringen heen talloze verwijzingen gemaakt naar latere verhaallijnen, wat de serie voor de fans een feest van herkenning maakt. Als je deze verwijzingen mist doet dit echter niets af aan het verhaal. Dit kan prima op zichzelf staan. Bovenal is deze serie prachtig gefilmd waarbij met stijl en kleuren de comics nooit heel ver weg zijn. Meest geslaagde nieuwe serie van 2014 als je het mij vraagt.

New Girl seizoen 4


Het had niet veel gescheeld of we waren afgehaakt, eerlijk is eerlijk. New Girl seizoen 3 kon bij mij niet veel meer dan een flauwe glimlach ontlokken. Dit was dan vooral door de altijd even legendarische Schmidt. In september met het begin van seizoen 4 waaide er echter een nieuwe frisse wind. Het werd weer scherper en tegelijkertijd raakte het weer de gevoelige snaar. Het kon me eindelijk weer schelen wat er met de hoofdpersonen gebeurde, essentieel volgens mij om te blijven kijken. Gered van de ondergang dus, en hoe. New Girl is met stip één van de betere comedyseries van dit moment.

The Newsroom seizoen 3


Het laatste seizoen van wat een epische serie had kunnen zijn. Had moeten zijn wellicht. Alle ingrediënten voor een "nieuwe" West Wing leken immers aanwezig: de schrijver, het decor, de cast. Dit niveau heeft The Newsroom echter nooit bereikt wat mij betreft. Toch is er in dit laatste seizoen zeker mooie en goede televisie neergezet. Het verhaal over klokkenluiders en het beschermen van bronnen was actueel en relevant. De personages begonnen eindelijk wat meer diepgang te krijgen waarbij met name de vrouwen niet meer zo hysterisch waren. De dialogen waren scherp, snel en humorvol zoals we dat verwachten in een Aaron Sorkin serie. Op dit niveau had er van mij echt nog wel een vierde seizoen achteraan gemogen, maar helaas. Het was in ieder geval een waardig laatste seizoen.

Orange is the new black seizoen 2


Heerlijke smeuïge televisie over een jonge vrouw uit een goed milieu die in de vrouwengevangenis belandt. Dit door eigen schuld: ze koos ervoor om mee te werken aan een geld / drugstransport dat vervolgens niet goed afliep. Het heeft qua humor en scherpte overeenkomsten met de serie Weeds, van dezelfde makers, waarbij eveneens een vrouw uit een "normaal" milieu door eigen keuze aan de verkeerde kant van de lijn terecht komt met alle bizarre gevolgen van dien. Orange is the new black gaat echter verder op dramagebied waar Weeds nogal eens bleef hangen in absurdisme. Zeer geschikt voor binge watching.