Redscale BeLomo Etude (Etyud)

Inmiddels heb ik al behoorlijk wat foto's op Redscale film gemaakt en het blijft me intrigeren. De ene foto natuurlijk wat beter gelukt dan de ander, maar er zitten zeker bijzondere plaatjes tussen. Het enige wat me nog niet gelukt was, was hetgeen waar het me eigenlijk om ging: het bruine vintage-achtige effect. Mijn foto's werden rood, of oranje, of iets wat daar op leek. Vintage bruin was echter nog heel ver te zoeken. Een camera die me zou helpen dit te bereiken was de BeLomo Etude had ik zo bedacht. Die heeft van zichzelf al wat de neiging tot overbelichten, dus dit zou weleens een goede combinatie kunnen zijn. En zo ging ik dus op pad, met de BeLomo Etude en een rolletje Lomography Redscale XR 50-200. Ik had gelijk, al zeg ik het zelf. Ik heb verschillende manieren van fotograferen geprobeerd en al valt er nog veel aan te verbeteren, voor het eerst kom ik een beetje in de buurt van wat ik al die tijd beoogd had.

Ik ben begonnen met een gewone foto, enkele afdruk in redelijk zonnig weer:



Vervolgens ben ik in Den Helder, op een knap bewolkte dag, met dubbels bezig geweest:



Tenslotte ben ik gaan experimenteren met de sluitertijd. Ik heb hierbij gevarieerd van twee tot wel acht seconden. Niet perfect, maar vintage bruin komt steeds dichterbij:





Nog lang niet uitgeëxperimenteerd dus met Redscale, het nadenken wordt over de volgende succesvolle combinatie en werkwijze. Wordt vervolgd.

A Boy and a Girl

Jongen ontmoet meisje en wordt verliefd, dat is waar A Boy and a Girl primair om draait. Waarschijnlijk het oudste verhaal in de wereld, en zeker niet het meest originele. Op het eerste gezicht dan. De start van het boek geeft namelijk al meteen een interessante twist. A Boy and a Girl speelt in een toekomst met robots en vliegende auto's, een toekomst waarin niet alles is wat het lijkt. Het geeft het geheel een interessante achtergrond, die maakt dat het verhaal alle kanten uit kan gaan. De reden waarom dit werkt voor mij is dat het hele sci-fi onderdeel niet de hoofdmoot vormt. Het gaat om de ontmoeting tussen Travis en Charley en de beperkte tijd die ze samen door mogen brengen. De reden dat hun liefde van korte duur is heeft wel weer alles met de futuristische setting van doen. Het vertelperspectief wisselt per hoofdstuk, wat wel even opletten is, maar wat ook zeker een extra dimensie geeft. Dit alles in een leuke vlotte tekenstijl gezet in blauw, wit en zwart. Al met al een lekker frisse graphic novel van schrijver Jamie S. Rich en tekenaar Natalie Nourigat, met een verrassend slot dat ik niet aan zag komen. Maar dat kan ook aan mij liggen.

The Salinger Contract

Eén ding is zeker: als je de naam Salinger verwerkt in je boektitel dan heb je de aandacht. Het risico is echter dat het vervolgens verwachtingen oproept die je niet waar gaat maken. Dit is wat Adam Langer deed in mijn beleving met zijn boek The Salinger Contract. Ook mijn aandacht werd in eerste instantie getrokken door de verwijzing naar Salinger. Zou het niet direct over hem gaan, dan nog riep het op zijn minst de associatie op met deze schrijver van formaat. De vraag is of je dit moet willen. Adam Langer schreef met The Salinger Contract een lekker, vermakelijk boek. Leuk verhaal, aardige plottwist en niet onaardig geschreven. Echt een boek voor boekenliefhebbers. Het heeft echter niets, maar dan ook niets te maken met de grootsheid van Salinger. Wil je bewust of onbewust de vergelijking met Salinger aangaan? Het lijkt mij niet verstandig. De kans is levensgroot dat je dan in het negatieve uitkomt en daarmee doet Langer zichzelf tekort. Hij heeft immers een fijn, leesbaar boek geschreven, uitermate geschikt voor weekenden en vakanties. En daar verdient hij alle lof voor. De nadrukkelijke associatie met Salinger had hij wat mij betreft beter achterwege kunnen laten. In het boek, prima, maar niet in de titel.