Angels Flight

Downtown Los Angeles heeft nooit heel hoog op ons lijstje gestaan bij het bezoeken van de stad. Er waren altijd wel andere gedeeltes waar we liever heen wilden en zo kwamen we er relatief weinig. Dit terwijl er best wat bestemmingen in downtown op onze to-do list stonden. Bij ons laatste bezoek aan LA hadden we dan ook voor de verandering een hele dag ingeruimd om in downtown rond te struinen. Angels Flight was hierbij onze eerste stop. Deze kortste trambaan ter wereld bestaat met tussenpozen al sinds 1901 en verbindt Hillstreet met het hoger gelegen Olivestreet. Het is een ritje van niets: het is zo voorbij en kost ook slechts 50 cent. Op het moment dat wij er waren was er vrijwel niemand, maar de lijn schijnt ook veel door mensen gebruikt te worden die in de omliggende kantoren werken. Het is een bijzonder gezicht deze tram tussen de moderne hoogbouw. Hij hoeft inderdaad niet bovenaan een lijstje te staan, maar als je in de buurt bent is het leuk om even te gaan kijken en natuurlijk even een ritje te maken. Van ons lijstje kan hij in ieder geval af.

Angels Flight in 1903 (foto van Wikipedia)

De ingang op Hillstreet, september 2012

In de tram, september 2012

GetGlue

Ik snap dat het voor bedrijven die apps maken en zeker voor diegenen die zich bezig houden met social media niet makkelijk is om voorop te blijven lopen. De druk om origineel te blijven en steeds weer verder te ontwikkelen zal heus enorm zijn. De kunst daarbij is echter wel om te doen wat je gebruikers graag zien. Dit lukt helaas niet altijd. Niet iedere update blijkt een succes te zijn als iedereen er eenmaal mee werkt. Soms omdat het niet goed werkt, soms omdat gebruikers niet op de veranderingen in de update zitten te wachten. De laatste update van GetGlue heeft wat mij betreft beide missers gemaakt en wat nu rest is een slecht werkende app met een inhoud die niet meer aansluit bij mijn wensen. Voor degenen die het medium niet kennen: GetGlue is een social media vorm voor entertainment. Een soort Foursquare, maar dan met films, televisieseries, muziek, games en boeken. Helemaal leuk dus wat mij betreft. Het inchecken zelf dient natuurlijk niet echt een doel, behalve dan het sparen voor stickers. Maar aangezien deze niet op te vragen blijken te zijn voor niet-Amerikanen gaat het vooral om de lol van het laten zien wat je doet en het kijken naar wat anderen doen. De makers van GetGlue bedachten echter dat het een goed idee zou zijn om van de app op basis van de voorkeuren een soort van alternatieve tv-gids te maken. Een niet-Amerikaan heeft hier natuurlijk helemaal niets aan, want één: de meeste series kijken we niet live en twee: er staan alleen Amerikaanse providers op. Bovendien, ik wil helemaal geen tv-gids. Daar heb ik ook nooit om gevraagd. Komt ook nog eens bij dat alles nu gericht is op televisie en films, en de boeken- en gameoptie onvindbaar zijn geworden op de iPad app. Gelukkig heeft de iPod app deze nog wel, maar dat zal slechts een kwestie van tijd zijn? Ik heb bijna duizend zuur verzamelde inchecks op GetGlue en ik zou het echt jammer vinden om er nu mee te stoppen, maar als de maker deze lijn voortzetten zal er weinig anders op zitten. Het enige doel wat GetGlue namelijk echt dient is dat het leuk moet zijn, en dat is het met de iPad app nu in ieder geval even niet. Heel, heel jammer.

Grey's Anatomy seizoen 7

Wat betreft Grey's Anatomy lopen we altijd een beetje achter de troepen aan. We kijken zo'n seizoen namelijk het liefst op dvd, zodat we zo veel en zo vaak kunnen kijken als we willen. We zijn alleen niet bereid om hier de hoofdprijs voor te betalen, dus we wachten altijd een tijdje totdat de box wat in prijs gedaald is. Er is immers altijd genoeg te kijken en het is ook niet zo dat je in het dagelijks leven met spoilers te maken krijgt met betrekking tot Grey's. Dat was misschien in de eerste paar seizoenen nog zo, maar ik heb het gevoel dat iedereen inmiddels deze serie op zijn eigen tijd kijkt, waardoor er weinig over gesproken wordt en de kans dat je een verhaallijn te vroeg hoort klein is. Als we dan eenmaal kijken, dan jagen we zo'n seizoen er wel in no-time doorheen: deze keer in ik geloof amper twee weken. De artsen in opleiding in Seattle Grace zijn inmiddels volwassen geworden en het datingstadium ruim voorbij. In seizoen 7 gaat het om echte verbintenissen, zwangerschappen en serieuze blikken naar de toekomst. Centraal staat het onderzoek van Shepherd naar Alzheimer, een ziekte waar Meredith en Webber uiteraard persoonlijk betrokken zijn vanwege Meredith's moeder. Ingewikkelder wordt het als Webbers vrouw Adele ook tekenen begint te vertonen van deze slopende ziekte. Integriteit, professionaliteit en gevoel gaan hier door elkaar lopen wat grote gevolgen kan hebben voor zowel het onderzoek als het ziekenhuis. Uitzonderlijk in dit seizoen is de zogenaamde 'musical-aflevering'. Ik ben hier geen fan van. Ze hebben er weliswaar voor gekozen om alleen de acteurs te laten zingen die ook daadwerkelijk heel goed konden zingen, maar dan nog vond ik het grotendeels ongemakkelijk. Het zal een kwestie van smaak zijn, maar mij deed het weinig. Desalniettemin is het een sterk seizoen, waar Meredith haar zeurderige kant grotendeels achter zich heeft gelaten en zich met echte dillema's bezig houdt. We wachten rustig op seizoen 8.

The Fault in Our Stars

Hazel ontmoet Augustus en ze worden verliefd. Ze laat hem kennis maken met haar favoriete boek, een boek dat haar eindeloos fascineert met name door de eindzin, die in het midden eindigt. Zolang ze het boek al kent wil ze niets liever dan weten hoe het verder gaat, hoe de zin eindigt. Augustus zoekt speciaal voor Hazel contact met de Nederlandse auteur. Dit brengt ze samen naar Amsterdam, waar ze de excentrieke auteur bezoeken en samen een bijzondere tijd hebben. Het had zomaar een prachtig, romantisch avontuur kunnen zijn, deze liefdesgeschiedenis tussen Augustus en Hazel. Auteur John Green geeft er in zijn The Fault in Our Stars echter een zwaardere lading aan: zowel Hazel als Augustus hebben kanker. Ze ontmoeten elkaar niet zomaar, ze ontmoeten elkaar tijdens een een speciale hulpgroep voor tieners met kanker. En de reis naar Nederland komt niet uit een rijke achterzak, maar via de Wish Foundation. Dit zogenaamde Young Adult boek is aangrijpend, hoopvol, romantisch en bij tijden grappig. Het mag dan geschikt zijn bevonden voor de tienerleeftijd, het is een boek dat menig volwassene ook diep zal raken. Een van de beste boeken die ik dit jaar las.