In Stitches vertelt David Small het verhaal van een jongen die kanker krijgt en hoe zijn amper functionerende familie hiermee omgaat. Het is een buitengewoon tragisch verhaal dat prachtig verteld wordt vanuit het perspectief van de jonge David. Als het boek eindigt met foto's van Davids moeder, vader en van zichzelf dringt de harde realiteit pas echt tot me door: dit is een waar gebeurd verhaal. David Small heeft met Stitches een indrukwekkend werk afgeleverd. De machteloosheid en/of liefdeloosheid van zijn ouders gaan door merg en been. Het meest pijnlijk vond ik de scene waarin Davids ouders eindelijk genoeg geld hebben voor een doktersonderzoek, David heeft dan al enkele jaren een bult in zijn nek, en ze besluiten hiermee te gaan winkelen inplaats van de dokter te raadplegen. Tragisch is de scene waarin Davids vader, een radioloog, toegeeft dat hij zich verantwoordelijk voelt voor de kanker. Hij heeft David in zijn jonge jaren immers blootgesteld aan straling om relatief kleine problemen met de luchtwegen op te lossen. Toendertijd waren de gevaren van straling niet half zo bekend als nu. Stitches is een boek dat nog lang nagalmt in je hoofd nadat je het weggelegd hebt. Ik was er in ieder geval helemaal stil van.
