Het is ongelofelijk wat er allemaal kan in games, zeker sinds de introductie van de next-gen consoles. Het stijgende niveau went ontzettend snel, maar soms zit ik er toch nog met verbazing naar te kijken. Daar konden we alleen maar van dromen toen we onze eerste spelletjes speelden op de, in mijn geval, Commodore 64 met bandjes. Games zijn kun je bijna geen spelletjes meer noemen, het zijn interactieve films geworden waar je zelf de hoofdrol in speelt. Toch is er een genre wat altijd overeind blijft: het balletjes schieten, blokjes draaien genre. De achtergronden worden weliswaar mooier, de mogelijkheden wat uitgebreider, maar het principe is al jaren even simpel als verslavend. Mijn nieuwste verslaving komt uit de Jewel Quest reeks: Mysteries 2, Trail of the Midnight Heart. Het is een combinatie van zoekplaatjes en 3-op-een-rij blokjes draaien. Deze PC-game ziet er goed uit en heeft leuke extra's, je kunt je er kortom uren mee vermaken. Het geeft de juiste balans tussen inspanning en ontspanning: je moet er net zo veel bij nadenken dat iedere andere gedachte uitgeschakeld wordt. Het enige minpunt is dat de uren soms wel heel snel voorbij vliegen en je je realiseert dat je je tijd beslist zinvoller had kunnen besteden..
