De nieuwste uitgave in de Guitar Hero reeks is de derde die speciaal aan een band gewijd is: Guitar Hero Van Halen. Mij spreekt op zich Van Halen helemaal niet zo aan. Ik heb er even over na moeten denken of ik voor deze muziek te oud of juist te jong was (te jong blijkt na het zien van de jaartallen bij de nummers), of dat het gewoon mijn smaak niet is. Van alles een beetje denk ik, maar voor Guitar Hero is dit helemaal niet van belang. Van Halen blijkt namelijk lekkere muziek om te spelen te hebben gemaakt, logisch en prettig recht toe recht aan. De game bevat ook zogenaamde gastoptredens van onder ander Blink182 en Judas Priest, zodat er genoeg variatie is. Helemaal leuk dus, al is het natuurlijk wel meer van hetzelfde. Weer moet je steden vrijspelen, en weer is er de achievementfrustratie van mijn kant. Ik vind mezelf namelijk een niet onverdienstelijk Guitar Hero speler: ik speel op medium alles redelijk makkelijk op 5 sterren. De achievements zijn echter voornamelijk weggelegd voor de expert-speler. Hier moet ik mijn beperkingen onder ogen zien: dat gaat niet gebeuren. Met vier knoppen gaat het me prima af, maar die vijfde kunnen mijn hersenen niet verwerken. Niveau hard is dus al een probleem, expert is een brug te ver. Guitar Hero heeft er in ieder geval weer een leuk deel bij waar ik me zeker wat uren mee ga vermaken. Een beetje jaloers ben ik wel op mensen die het zo kunnen: