Volgend filmpje laat zien hoe spelen op de C64 eruit zag, al moesten wij het destijds doen met een zwart-wit scherm. Let ook op de karakteristieke muziek, daar worden veel dertigplussers nog steeds heel blij van.
zaterdag 6 februari 2010
Impossible Mission C64
Als ik denk aan de enorme vooruitgang die er geboekt is op game-gebied, komt altijd even de allereerste game langs waar ik uren en uren in gestoken heb: Impossible Mission. We speelden dit bij de buren op een Commodore 64 met cassettebandjes. In mijn herinnering duurde het laden ervan alleen al ruim twintig minuten. Deze platformgame was groter dan we ooit gezien hadden, met een kaart die elke nieuwe ruimte aangaf die je ontdekte. De lift herinner ik me ook nog en de robotjes die al dan niet onder stroom stonden. Wat het doel van de game was weet ik niet meer, en ik vraag me af of we het toen wel wisten. De aantrekkingskracht ervan was in ieder geval enorm. Het was mysterieus en spannend, wat viel er toen op de computers nog veel te ontdekken. Grafisch stond het nog in de kinderschoenen vergeleken bij vandaag, maar op mij maakte het toen een enorme indruk.
Volgend filmpje laat zien hoe spelen op de C64 eruit zag, al moesten wij het destijds doen met een zwart-wit scherm. Let ook op de karakteristieke muziek, daar worden veel dertigplussers nog steeds heel blij van.
Volgend filmpje laat zien hoe spelen op de C64 eruit zag, al moesten wij het destijds doen met een zwart-wit scherm. Let ook op de karakteristieke muziek, daar worden veel dertigplussers nog steeds heel blij van.