Een van de leuke dingen van het vliegen over langere afstanden vind ik het entertainmentprogramma onderweg. Op je eigen schermpje kiezen uit films, televisieprogramma's, spelletjes en muziek. De kwaliteit van zowel beeld als geluid is bedenkelijk en het schermpje komt veel te dicht bij je ogen als degene voor je zijn stoel naar achteren zet, maar het voelt evengoed als luxe. Tot mijn verrassing zag ik de film Paper Heart in het aanbod staan met de acteur Michael Cera. Ik heb een zwak voor deze acteur, hij heeft iets heel aandoenlijks in de rollen die hij speelt. Ik ben er dan ook, naief genoeg, van overtuigd dat hij zelf als persoon even lief en aandoenlijk is. Deze film houdt dat idee in ieder geval in stand. Charlyne Yi speelt de hoofdrol in deze documentaire/film. Niet wetend wat liefde is, gaat zij op reis door de VS en interviewt wetenschapppers en ervaringsdeskundigen om hier een antwoord op te krijgen. Ondertussen komt zij Michael tegen, die als zichzelf verschijnt, en zij krijgen een relatie. Charlyne is even ontwapenend als Michael, wat stuntelige maar sympatieke situaties oplevert. Wat is echt en wat is fictie, dat is de belangrijkste vraag waar je mee blijft zitten na het zien van deze film. Het antwoord vind ik in de People, nog voordat we het vliegtuig verlaten. Enigszins teleurgesteld lees ik dat de relatie tussen de twee hoofdrolspelers in scene gezet is. Nog steeds een sympatieke film, maar het ontstijgt mij mede hierdoor net te weinig het niveau van een aantal studenten dat een filmpje maakt. Het zeer gebrekkige geluid, ik moest met mijn hand het stekkertje vasthouden om aan beide oren geluid te hebben, hielp ook niet en weerhield mij ervan nog meer films te kijken.