Met Relish schrijft en tekent Lucy Knisley opnieuw over haar leven, dit keer met de nadruk op haar voorliefde voor eten. Het bestaat uit kleine verhaaltjes, voornamelijk herinneringen aan haar jeugd, aangevuld met getekende recepten. Het is zondermeer een heerlijk boek. Knisley heeft een leuke stijl, heel ongedwongen en ongecompliceerd. Toch is het misschien wel in dat ongecompliceerde waar bij mij de "maar" zit. Het is fijn dat ze zo'n mooie jeugd heeft gehad. Het is fijn dat ze zoveel mee gekregen heeft over lekker eten en al zo jong zo veel van de wereld gezien heeft. Het is allemaal alleen wel heel erg roze. Het leven is toch echt veel rauwer dan dat, en iets daarvan had ik wel terug willen zien in dit boek. Ik hoop dat Knisley daar iets meer balans in gaat vinden in komend werk. Al hoeft echt niet iedereen zijn jeugdtrauma's van zich af te schrijven wat mij betreft, alleen maar balonnen en blije mensen vind ik op den duur ook niet prettig. Neemt niet weg dat Lucy Knisley nog steeds maar 28 is en wederom een heel knap en fijn boek gemaakt heeft. Misschien ben ik ook wel gewoon jaloers, wie zal het zeggen.