Even dacht ik dat Checkpoint Charlie verdwenen was, zoals het overgrote deel van de muur in Berlijn ook verdwenen is. Op het punt dat onze kaart van Berlijn aangaf als Checkpoint Charlie was namelijk niets dan een verlaten straathoek. Het bleek echter een vergissing op de kaart te zijn: Checkpoint Charlie is nog steeds luid en duidelijk aanwezig. Inclusief museum, souvenirwinkel, en acteur in Russische soldatenkledij om tegen betaling mee op de foto te gaan. Checkpoint Charlie is een toeristische attractie geworden waar bussen vol mensen losgelaten worden waaronder ook hordes met Nederlanders. Bij de Starbucks op de hoek was om ons heen op een zeker moment meer Nederlands te horen dan in een gemiddelde Starbucks in Amsterdam. Midden in de drukte probeerden we iets van de sfeer te proeven, iets van het gevoel te voelen van een verdeeld Berlijn. Het was een moeilijke opgave. Checkpoint Charlie blijft natuurlijk historisch gezien een belangrijke en beladen locatie, maar als je iets van de scheiding van Berlijn wilt voelen, dan is dit niet de plek. Daarvoor zou ik iedereen aanraden naar de Gedenkstätte und Dokumentationszentrum Berliner Mauer te gaan aan de Bernauer Straße. Daar is een indrukwekkend gebied ingericht waar zichtbaar is hoe de ruimte rond de muur eruit zag, hoe een wachttoren eruit zag en wat daar op die plaats zich afgespeeld heeft. Checkpoint Charlie hoort er echter natuurlijk ook gewoon bij, zoals iedere toeristische trekpleisters hoe uitgekauwd ook er gewoon bij hoort. Je kunt er een Big Mac eten en een Starbucks drinken, maar veel historie zul je er niet voelen.
De laatste Sovjet-vlag, Checkpoint Charlie, maart 2013, Diana F+
Grenspaal van de voormalige DDR, Checkpoint Charlie, maart 2013, Diana F+
