Als je niet heel erg dol op koolzuur bent, kom je er in de meeste horecagelegenheden nog steeds bekaaid vanaf. Water, appelsap en sinaasappelsap: verder gaat de keuze vaak niet. Een aantal jaren geleden kwam daar ijsthee bij. Een welkome toevoeging, maar helaas niet altijd zonder koolzuur en zeker niet overal verkrijgbaar. In Amerika hebben ze nog een hele andere categorie op de kaart: de limonade. Meestal als je een 'lemonade' bestelt krijg je de citroen uitvoering. Fris, goed tegen de dorst en buitengewoon geschikt om als tegenwicht te dienen voor de grote hoeveelheden voedsel. Nu dacht ik in Las Vegas een veilig alternatief te kiezen: de strawberry lemonade. Limonade van aardbeien, zo spannend kon dat toch niet worden. Nu blijkt echter dat het niet om limonade van aardbeien ging, maar om limonade met aardbeien. Onderin mijn beker trof ik een laag aardbeien aan die op de een of andere manier smaak af moesten gaan geven aan de limonade. Of die ik door het rietje wellicht omhoog moest zuigen, maar dit bleek een uitdagende opgave en ik ben er niet van overtuigd dat dit de bedoeling was. Neemt niet weg dat de (ex)bevroren aardbeien prima smaakten in mijn limonade en dat ik er nog steeds voor pleit om dit in welke vorm dan ook in Nederland ook op de kaart te zetten. Verse vruchtenlimonade in plaats van het eeuwige glaasje water of cola. Ik ben voor.