Over het algemeen is het rustig als wij op zondagochtend naar de bioscoop gaan, maar vandaag was de zaal om half 12 al goeddeels gevuld. De film die iedereen wilde zien was Inception, de nieuwste creatie van Christopher Nolan, met onder andere Leonardo DiCaprio, Marion Cotillard en Ellen Page. De film wordt ook wel behoorlijk gehyped op het moment. Zo wordt er onder andere gesproken door sommigen over de nieuwe Matrix. Aan de andere kant geeft het Parool een bescheiden drie sterren beoordeling, wat staat voor oké, maar zeker niet bijzonder. Genoeg redenen om hier zelf een mening over te gaan vormen dus. Inception vertelt het verhaal van Dom Cobb (DiCaprio), die ideeën steelt van mensen door binnen te dringen in hun dromen. De ultieme uitdaging is om dit proces andersom te doen: een idee niet stelen, maar juist in iemands onderbewuste plaatsen. Cobb gaat deze uitdaging aan met alle bijkomende risico's, omdat dit de enige manier is waarop hij zijn kinderen terug zal zien. Er worden in deze film alternatieve werelden gecreëerd, werelden met eigen natuurwetten en een eigen dynamiek en tijdsbesef. Dit levert spectaculaire actie, spanning, maar ook prachtige emotionele diepgang op. Met name de vrouwenrollen, gespeeld door Cotillard en Page zijn prachtig. Geen opgedirkte Hollywood supervrouwen, maar sterke en klassieke vrouwelijke vrouwen, wat ik persoonlijk een verademing vind. Inception zet aan tot nadenken en boeit van het begin tot het einde. Dat zegt wat als een film maar liefst 148 minuten duurt. Het verhaal is intrigerend, inderdaad wel complex, maar zeker niet ingewikkeld om het ingewikkeld. Wat mij betreft is dit in ieder geval de beste film van het jaar en verdient hij bij mij een plaats in de top tien beste films allertijden. Het is een film die het absoluut verdient om een tweede keer te gaan zien, omdat er meer te zien valt dan je in één keer mee kan krijgen. Briljant!