www.flickr.com

dinsdag 20 juli 2010

What Americans really want... really


In het najaar van 2009 bracht Frank Luntz het boek What Americans really want.. really uit. Hij beschrijft het in zijn inleiding als een boek door Amerikanen, voor Amerikanen. Hij basseert zijn wijsheden op een groots onderzoek gehouden onder een deel van de Amerikaanse bevolking. Centraal staat de boosheid van de gemiddelde Amerikaan, omschreven als 'I'm mad as hell and I'm not going to take it anymore.' Het is werkelijk een boek dat zich rechtstreeks richt tot het Amerikaanse volk. Het brengt onder woorden wat de mensen belangrijk vinden en vooral wat ze missen bij hun werkgevers, hun congresleden en hun president. Tijden zijn veranderd en het overgrote deel van de bevolking staat pessimistisch tegenover de toekomst. Ik denk weleens dat ik me aardig kan identificeren met de gemiddelde Amerikaan, maar als ik dit boek lees voel ik me volslagen buitenstaander. Het lijkt zich vooral te richten op 'Joe the plumber', zonder dat deze overigens bij naam wordt genoemd. De kijk op politiek, op religie en op de toekomst doet erg conservatief aan. In het hoofdstuk over religie wordt de Islam zelfs niet genoemd als grote religie, iets wat in Nederland in een vergelijkbaar boek ondenkbaar zou zijn. Ik krijg een kijkje in de keuken van het Amerika van FOX, van Palin, van veel gewone Amerikanen. Dit alles zonder dat Luntz expliciet politiek stellingname kiest. Heel veel punten die aangeroerd worden zijn universeel: het in elkaar klappen van pensioenen, het veranderen van de jeugd, het verdwijnen van zekerheden. De invalshoek bij het beschrijven van problemen en oplossingen is conservatief. What Americans really want... really vond ik een buitengewoon interessant boek, zeker omdat ik het Amerika van Obama nogal eens als het enige 'goede' Amerika wil bestempelen. Het is duidelijk een stuk gecompliceerder dan dat. Dit wil niet zeggen dat ik nu een FOX-news kijker word of dit boek als absolute waarheid beschouw, maar ik begrijp conservatief Amerika nu misschien wel een beetje beter. Hieronder een interview met Frank Luntz over zijn boek, inderdaad op FOX: