Schrijver Dave Eggers leerde de familie Zeitoun kennen bij een eerder McSweeney's project, genaamd Voices from the Storm waarin slachtoffers van orkaan Katrina hun verhaal doen. Ook de familie Zeitoun kreeg te maken met de gevolgen van deze natuurramp en deelde hun ervaringen. Dave Eggers besloot vervolgens een heel boek te wijden aan het verhaal van deze familie en publiceerde in 2009 het inmiddels breed geroemde Zeitoun. Abdulrahman Zeitoun, een in Syrië geboren Amerikaan, was eigenaar van een schilders- en bouwbedrijf in New Orleans. Als de orkaan nadert besluit hij, zoals hij eerder ook deed, in de stad te blijven om op zijn bezittingen te passen. Zijn vrouw Kathy, een Amerikaanse die zich tot de Islam heeft bekeerd, gaat met de kinderen richting Baton Rouge, waar ze bij familie verblijft. Zeitoun ziet de stad onderlopen en trekt er in de dagen na de orkaan met zijn kano op uit om hulp te bieden waar hij kan. Ondertussen wordt de stad steeds spookachtiger en gevaarlijker, plunderingen en geweld nemen hand over hand toe. Als Zeitoun aangezien wordt voor plunderaar wordt hij gearresteerd en neemt het verhaal een wending die doet denken aan de boeken van Kafka. Hij lijkt al zijn rechten kwijt te zijn en wordt behandeld als terrorist. Bewijzen dat hij niets kwaads in de zin had blijkt een praktisch onmogelijke opgave. Het boek Zeitoun is een schokkend verhaal over angst, racisme en heel veel verkeerde keuzes van de heersende orde. Het laat zien hoe een modern en vrij land als Amerika blunderde in tijden van nood en zich in de greep liet nemen door haat en vooroordelen. Mijn eerste ingeving na het lezen van dit boek was een forse afkeer voor de Amerikaanse reactie, maar wanneer je er dieper over nadenkt gaat wat er hier gebeurde veel verder dan dat. Dit is wat er gebeurt wanneer angst voor bevolkingsgroepen de overhand krijgt, dit is het gevolg van onbegrip en haatzaaierij. Over de hele wereld maakt men zich hier schuldig aan, dit is zeker niet alleen een Amerikaans probleem. Voor de zoveelste keer zeggen we nu met zijn allen: 'dit nooit meer', maar we weten ook dat het tegen beter weten in is. Zeitoun is een buitengewoon indrukwekkend boek, dat jammer genoeg nog heel lang actueel zal blijven.