In 2003 volgde Rolling Stone journalist Evan Wright een Amerikaans verkenningsbataljon bij de inval van Irak. Hij schreef hier een aantal artikelen over die de basis vormden voor het latere door hem geschreven boek Generation Kill. HBO vertaalde dit boek in 2008 naar een gelijknamige televisieserie. In de zeven delen die de serie omvat zien we hoe de mariniers de eerste drie weken van de invasie beleven. Het is weinig heroïsch: de jongens vloeken wat af, gedragen zich meer dan eens respectloos naar de Iraakse bevolking en lijken zich te verheugen op iedere vorm van geweld. Tegelijkertijd zien we ook hoe gefrustreerd ze raken wanneer missies onduidelijk zijn, zinloos lijken of afgebroken worden voordat ze werkelijk iets voor het volk hebben kunnen betekenen. Generation Kill laat de eerste generatie militairen zien na Vietnam die een oorlog ingstuurd wordt met een open einde. Wright wil ons met name laten zien hoe deze generatie, die opgegroeid is met videogames en mobiele telefoons, zich staande houdt in dergelijk extreme omstandigheden, in een wereld waarin oorlogvoeren radicaal veranderd is. Hij laat ook een land zien dat diep, diep in de problemen zit en een legermacht die eigenlijk niet altijd weet wat daaraan te kunnen doen. De serie laat weer eens zien hoe zinloos oorlog is en hoe uitzichtloos situaties kunnen worden door oorlog, als ze dat al niet waren. Generation Kill is een indrukwekkende serie geworden, die je na de laatste aflevering achterlaat met een knoop in je buik.