www.flickr.com

zaterdag 3 september 2011

Look me in the eye

Terwijl we tegenwoordig kinderen bij de minste of geringste afwijking van de zogenaamde standaard al een diagnose plus een etiket meegeven, kwamen we zo'n dertig jaar geleden niet veel verder dan dat kinderen in sommige gevallen als raar werden bestempeld. Zo kon het ook gebeuren dat John Robison pas op zijn veertigste de diagnose Asperger te horen kreeg, nadat hij al jaren op zoek was geweest naar de reden voor zijn anders voelen. Dit was het moment dat er eindelijk heel veel puzzle stukjes op zijn plek vielen. Hij schreef hierover het indrukwekkende Look me in the eye, het verhaal van Robisons leven tot dan toe. En wat voor leven. Het begint met een lastige jeugd in een problematisch gezin. Hij doet wel zijn best om zich aan te passen aan zijn omgeving, maar normale dingen zoals het maken van vrienden gaat hem maar moeizaam af. School wordt ook geen succes en zodra het kan pakt hij zijn spullen en gaat weg. Zijn omzwervingen brengen hem overal en nergens. Als hij echt in contact met zijn talenten komt, brengt hem dat op gegeven moment zelfs op tour met Kiss als de man van de special effects. De kracht van het boek is niet dat het over iemand met Asperger gaat, maar dat het door iemand met Asperger geschreven is. John schrijft zoals hij is, met de beperkingen en wonderlijkheden die Asperger met zich meebrengt. Zo vertelt hij vrij uitgebreid over technische zaken, zoals het sleutelen aan auto's. Dit is iets waar hij in uitblinkt en waar hij helemaal in op kan gaan. Aan de andere kant vertelt hij vrij emotieloos en tussen neus en lippen door dat zijn eerste huwelijk stukgelopen is ergens in de loop van de tijd. Het zou heel normaal zijn om dat even uit te leggen, maar dit gebeurt maar heel sumier. Juist deze afwijkende insteek maakt het boek heel bijzonder en geeft het een speciale dimensie. Het boek verdient het om zorgvuldig gelezen te worden, de meerwaarde zit in dingen die niet of nauwelijks benoemd worden. Een bijzonder boek van een bijzonder iemand. Voor wie na het boek nog een ander perspectief op het verhaal wil is er nog het boek Running with Scissors van Augusten Burroughs, de jongere broer van Robison.