Sinds enkele weken ben ik de eigenaar van een Diana F+ fototoestel. Dit plastic fototoestel, gebaseerd op een hit uit de jaren '60, wordt gebruikt voor lomografie: een creatieve vorm van analoge fotografie. Ik zag de dromerige, kleurige foto's die je ermee kon maken en dacht: dat wil ik ook. Ver van de grafische perfectie die digitale fotografie biedt, ver van photoshop en van honderden foto's op een kaartje. Met de Diana F+ maak je wazige, bijzondere en onverwachte foto's die je ouderwets moet laten ontwikkelen. Analoge fotografie: terug naar hoe ik ooit begon met foto's maken. Het leek echter makkelijker dan het was. Ten eerste was het een heel gepruts om een rolletje in het toestel te krijgen. Die kunst heb ik ooit wel beheerst, maar dat is inmiddels al heel wat jaren geleden. Het kostte dan ook de nodige frustratie. Met het fotograferen zelf leek vervolgens weinig fout te kunnen gaan. Het is simpel klikklak, zonder tal van standen met nog meer mogelijkheden. De paar standen die op het toestel zitten, blijken echter volledig bepalend te zijn voor het uiteindelijke resultaat. Nu kom je daar bij analoog fotograferen pas achter als het rolletje ontwikkeld is... met als uitkomst dat ik drie rolletjes verder ben en eigenlijk pas vier 'gelukte' foto's heb. Alles wat ik zo'n beetje fout kon doen heb ik wel fout gedaan. Eerst liet ik de sluitertijd op oneindig staan (stand b ipv stand n), waardoor er alleen maar waas op de foto's stond. Vervolgens liet ik de belichting op stand p staan, wat voor 'pinhole' staat weet ik nu. Dit leverde hele donkere foto's op met enkel wat schimmen, als er überhaupt al wat op stond. Geen stand om met een gewone sluitertijd foto's mee te maken in ieder geval. Wat ik met de pinhole optie wel kan is mij inmiddels uitgelegd in de Lomography Galery Store aan de Herengracht hier in Amsterdam. Het werd immers hoog tijd om wat serieus advies in te gaan winnen en waar kan dit beter dan in een heuse lomografie winkel? Ook de andere basics van deze bijzondere manier van fotograferen zijn daar in korte tijd de revue gepasseerd, zonder dat ik hier eigenlijk echt om hoefde te vragen. De bevlogenheid van de medewerkers in deze zaak was niet alleen nuttig, maar ook bijzonder aanstekelijk. Met hernieuwd enthousiasme begin ik nu dus aan mijn volgende rolletje, nog steeds ervan overtuigd dat ik uiteindelijk ook van die kleurige, dromerige foto's zal maken.
Mijn eerste foto's met de Diana F+:
Hotel American, Leidseplein Amsterdam, augustus 2012
Kleine Gartmanplantsoen, Amsterdam, augustus 2012