Vorig jaar was het boek One Day van schrijver David Nicholls wereldwijd een groot succes. Ook ik werd gegrepen door het prachtige verhaal over de vriendschap tussen Emma en Dexter. Met een dubbel gevoel keek ik uit naar de film. Ik was bang dat ze er een doorsnee romantische komedie van zouden maken, die als voornaamste doel zou hebben het grote publiek aan te spreken. Gelukkig is dit niet gebeurd. De film One Day blijft heel dicht bij het boek, zowel wat betreft de vertelvorm, als het verhaal en de sfeer. De hoofdrollen worden gespeeld door Anne Hathaway en Jim Sturgess. Sturgess is erg geloofwaardig als de arrogante en uiteindelijk wat tragische Dexter. Met Hathaway had ik wat meer moeite want al zet je haar een nerdy bril op, het blijft een mooie, aantrekkelijke vrouw. Met name in het begin kan ik haar dan ook maar moeilijk plaatsen in de rol van super normale Emma. Als je twintig jaar verhaal in een boek wilt stoppen, dan is het soms al lastig om te kiezen wat te vertellen en wat niet. Twintig jaar in een film lijkt een bijna onmogelijke opgave. Het is dat ik het boek al gelezen had en wist wat er tussen de scenes door zich afspeelde, maar anders vraag ik me echt af of de film genoeg was om je echt te pakken. Je vliegt door de jaren en hebt zo amper tijd om ook maar een beetje een band te voelen met de hoofdpersonen. Of de film wel echt op zichzelf kan staan betwijfel ik dus, maar dat zou ik moeten vragen aan iemand die het boek niet eerst gelezen heeft. Voor mij was de film vooral een prachtige illustratie bij het boek. Veel scenes zagen er exact zo uit als ik voor me had gezien toen ik het boek las en kleurden het verhaal verder voor me in. Ik zou de vraag of de film op zichzelf kan staan laten voor wat hij is en gewoon eerst het boek lezen. Dan heb je eerst een prachtige leeservaring en vervolgens een mooie aanvulling. One Day is als film wel absoluut de moeite waard.
