In het najaar had ik mijn eerste ervaringen met redscale lomografie. Ik koos toen voor de Lomography Redscale XR 50-200 film, die ik vooral heel erg donker vond. Ik leerde het effect wel waarderen, maar helemaal tevreden was ik er niet mee. Toen ik een Lomography Redscale 100 rolletje in handen kreeg, vond ik het tijd om het nog eens te proberen. Ik was voorbereid op de mogelijkheid dat het donker zou kunnen worden, dus ik koos voor zonnige dagen, fotografeerde midden op de middag en zelfs recht tegen de zon in. Ik hoopte dan ook echt dat de foto's lichter zouden worden. Ik wilde dat ze meer richting een gelige/bruine tint zouden gaan inplaats van gedrenkt te zijn in een dieprode donkerte. Ze werden inderdaad wat lichter, maar niet in de mate die ik gehoopt had. Het werd nog steeds erg rood, en daar waar het lichter werd werd het meer oranje. Daarbij werd het filmpje te losjes opgerold tijdens het terugdraaien wat flinke lichtlekken opleverde. Dat ik het rolletje verwisseld heb op een zonnig terras heeft daarbij zeker niet geholpen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik die lichtlekken wel oke vind. Ik zou ze niet op iedere film willen hebben, maar ze lijken mooi in de foto's te passen, al zijn ze knap overheersend. Al met al ben ik niet ontevreden, maar redscale staat nog steeds niet bovenaan mijn lijstje. Ik blijf er een dubbel gevoel bij hebben.
Mooi effect: de vlekken van het lichtlek gaan over in de wolken, Amsterdam, juni 2013
Deze was ook mooi geweest zonder vlekken. Vooral het contrast van de wolken vind ik erg geslaagd, Amsterdam, juni 2013
Al is hij nog steeds donker, de tinten zijn al wel meer waar ik op hoopte, Pannerden, juni 2013
Donker maar met prachtige lichtvlekken, of lightleaks, Pannerden, juni 2013
