Intussen ben ik alweer geruime tijd aan het fotograferen met de Diana F+. Omdat ik zelf vind dat ik de camera al aardig onder controle heb, vond ik het tijd om te gaan experimenteren met rolletjes. Alleen van het merk Lomography zelf is er al een hele reeks te krijgen met allerlei verschillende resultaten. Er is afwisseling in ISO, in roodgehalte en er is bijvoorbeeld ook slidefilm, dat ontwikkeld als negatief-film prachtige kleurcontrasten geeft. Aangezien ik de zweem rood over veel lomofoto's die ik online zie erg mooi vind, besloot ik een redscale rolletje te proberen. Ik koos voor degene die er op de verpakking het minst rood uitzag: Redscale 50-200 ISO. De ISO had me moeten waarschuwen: voor dit rolletje heb je veel licht nodig. En laat je dat in Nedeland in de herfst nu net niet hebben. Het was de bedoeling om herfstkleuren te fotograferen, maar inplaats daarvan zijn het donker rode foto's geworden van bomen waarvan onmogelijk te zien is welke kleuren de bladeren hadden op dat moment. Het is jammer dat die natuurlijke schoonheid verloren is gegaan, maar de foto's zijn op hun eigen manier toch wel bijzonder geworden. En ik heb weer wat geleerd: in Nederland moet je, zelfs met mooi weer toch echt gevoeligere rolletjes gebruiken, wil het resultaat niet heel donker worden.
Dit bord staat al zo lang ik me kan herinneren in het hertenpark in Pannerden, foto november 2012
Deze boom had prachtige herfstkleuren, in de middag gefotografeerd tegen een strak blauwe lucht, november 2012
Experiment met double exposure, november 2012
