Van mij mag elke grote feestdag wel een romantische mozaïekachtige feelgood film hebben in de traditie van Love Actually. Zo'n film die charmant is, je in de stemming van de desbetreffende feestdag brengt en die je een warm gevoel van binnen geeft. We kennen dus al Love Actually, Valentine's Day en we hebben zelfs een Nederlandse variant met Alles is Liefde, die aansluit bij ons eigen Sinterklaasfeest. De makers van het zeer geslaagde Valentine's Day dachten dit kunstje nog eens over te doen met een film over misschien wel de meest beladen avond in het jaar: oudejaarsavond. Met een hele, hele dikke cast waaronder Robert De Niro, Ashton Kutcher, Michelle Pfeiffer, Sarah Jessica Parker en Jessica Biel leek succes gegarandeerd. Het bleek echter nog helemaal niet zo'n gemakkelijke opgave om ons weer aan het lachen te maken of om ons een brok in de keel te geven. New Year's Eve verzuipt in de personages, in de verhaallijntjes en vooral in de clichés. Op de verhaallijn van Robert De Niro na, wist geen enkel gedeelte me echt te raken. Het had een sprankelende film moeten worden, maar de enige die echt sprankelde was Lea Michele, die met haar dijk van een stem als één van de weinigen echt indruk wist te maken.
