Lomography Fisheye Baby 110

Naast de Lomography Diana Baby 110, heb ik sinds een tijdje ook de fisheye-variant: de Lomography Fisheye Baby 110. De aantrekkingskracht zit hem ook hier in de eerste plaats in het formaat: het is een mini-camera die bijna kleiner is dan het 110mm filmpje dat er in gaat. Het hoge schattigheidsgehalte kan echter enigszins misleidend werken: het is nog lang niet gemakkelijk om hier een goede foto mee te maken. Ik ben gestart met Lomography Color Tiger film, één van de weinige soorten film die er überhaupt nog te krijgen is op dit formaat. Dit is een gewone negatief 200 iso film, om het mezelf niet meteen te lastig te maken. De lol van de fisheye is om rechte lijnen te fotograferen, maar niet iedere poging hiertoe leidt automatisch tot resultaat. Wanneer ik naar de resultaten kijk die ik dat ik toch wat ver van de objecten gestaan heb voor een groot(s) effect. Daarnaast is licht een issue. We hadden een werkelijk prachtige dag in Düsseldorf, weliswaar in beperkt winterlicht, maar toch vol zon. Viel dit licht echter weg, dan is het contrast direct groot. Jammer, daardoor zijn enkele foto's toch nog aan de donkere kant geworden, en is het contrast met de blauwe lucht net te groot. Ander puntje is dat ik blijkbaar een aantal keren niet goed doorgedraaid heb. Geen idee hoe dit kan en hoe dit te voorkomen, maar feit is dat het een aantal keren gebeurd is. Ik ben benieuwd wat deze camera met de Lomography Peacock X-Pro 110 film doet, maar daarmee wacht ik toch maar even tot de lentezon.

Het contrast tussen wel in de zon en niet in de zon is groot, Düsseldorf, december 2013



Prachtige kleuren, maar helaas blijkbaar niet goed doorgedraaid, Düsseldorf, december 2013



Bij zonsondergang gemaakt in Zaandam. Hier zie je dat hij toch wel heel veel licht nodig heeft, want zo donker was het echt nog niet, Zaandam, december 2013