Net als andere lezers werd ik bij de graphic novel Little Fish in eerste instantie getrokken door twee dingen: de vorm en het onderwerp. Auteur Ramsey Beyer schrijft in een combinatie van lijstjes, dagboekonderdelen en strips over haar eerste jaar op de kunstacademie. Ze schrijft over wat voor haar een grote overgang was: die van de middelbare school in een klein plaatsje in Michigan naar de kunstacademie in Baltimore. Het is een overgang die bekend voorkwam, ook ik ging van een klein dorpje naar de grote stad om te gaan studeren en heb dit ervaren als een grote verandering. Inderdaad: van een grote vis in een kleine vijver, naar een kleine vis in een hele grote vijver. Het is een cliché, en hoewel het groots en meeslepend voelt als je er middenin zit, het zijn de doodgewone stappen van het ouder worden en gaan studeren. Hier zit ook meteen mijn probleem met dit boek. Beyer is van prima afkomst, heeft een prima jeugd gehad en ook in Baltimore gaat het haar prima af. Natuurlijk, ze voelt zich weleens alleen, maar er is werkelijk niets noemenswaardigs behalve dan dat het allemaal zijn gangetje gaat. Voldoende vrienden, steun van ouders en "oude" vrienden, ze vindt een nieuwe kunstrichting die haar interesseert en zelfs een vriendje. Hoe fijn voor haar, maar hoe oninteressant verder. Het zou gered kunnen worden door de originele vorm waarin dit boek gegoten is, maar helaas houdt de interesse daarvoor ook na een tijdje wel op. Met name de lijstjes waarmee ze opsomt wat de leuke en waardevolle dingen in het leven zijn worden zichzelf herhalend en daarmee saai of zelfs irritant. Misschien sta ik inmiddels ook wel te ver van het onderwerp af. Al die grote gevoelens uit die tijd met alle bijbehorende onzekerheden heb ik inmiddels wel gerelativeerd en/of een plaatsje gegeven. Ik kan me voorstellen dat het geweldig is om dit boek te lezen als je deze ervaring nog voor de boeg hebt, de echte young adult dus. Om een iets grotere doelgroep te bedienen zal Beyer toch met iets meer moeten komen. Het begin is er in ieder geval wel, en ik ben zeker nog wel benieuwd naar wat ze nog meer kan. Little Fish is tenslotte pas haar eerste boek, en eerlijk is eerlijk, ook gericht op young adults.